Inderdaad aan alles komt een eind, want mijn Vietnam avontuur zit er alweer bijna op… Wat heb ik een ontzettende gave tijd gehad en mooie avonturen beleefd, waar ik in deze laatste blog weer even een update over zal geven. Maar nog niet helemaal getreurd dat dit mijn laatste blog is, want mijn blog zal ik weer vervolgen wanneer ik in Zuid Afrika ben voor weer een heel ander avontuur.Het laatste weekend van juni moest ik opnieuw weer even het land uit, omdat mijn visum weer was verlopen. Ook nu ben ik weer naar Thailand afgereisd, maar deze keer naar een andere stad, namelijk Chiang Mai. Anders dan de drukte in Ho Chi Minh City, heb ik hier heerlijk even de rust en de natuur opgezocht. Ik verbleef in een heel leuk hostel (HOSTEL by BED) in het oude gedeelte van de stad. Het was voor het eerst dat ik ervoor koos om in een hostel te slapen. En eigenlijk vond ik het ontzettend leuk. Je bent nooit alleen en het is heel makkelijk om mensen te ontmoeten. Zo heb ik onder andere twee Duitse meiden ontmoet, waar ik twee dagen mee heb opgetrokken. We hebben de grootste lol gehad! Naast al de gezelligheid met de Duitse meiden heb ik zelf ook avontuurlijke uitstapjes gedaan. De tweede dag ben ik gaan ziplinen in de ‘jungle’ van Chiang Mai. De reis naar de locatie voor het ziplinen was al een avontuur op zich… Ik werd opgehaald bij het hostel, waarna we ongeveer een uur moesten rijden. De route was in het begin gewoon over de snelweg, maar eenmaal dichter bij de locatie was het over hele smalle en bergachtige weggetjes. Ik zag er de lol wel van in, maar laten we zeggen dat het kots van mijn achterbuurman nog achter mijn oren zit wat het minder aangenaam maakte… Ondanks de bewogen reis was het ziplinen echt super gaaf! Aan een kabeltje slingerend tussen de boomtoppen en met fantastisch uitzicht, dit was echt even genieten! Omdat ik geen genoeg kon krijgen van de wildernis, heb ik de derde dag gekajakd over de rivier de Ping. Het was heerlijk om de kajak door de rivier mee te laten stromen, de prachtige natuur te zien en niks ander te horen dan de dieren die er leven. Kortom ook dit was weer volop genieten! Al met al heb ik een heerlijke vier dagen in Chiang Mai gehad. Ik heb leuke mensen ontmoet, plezier gehad, genoten en het belangrijkste ik kan weer met een nieuw visum Vietnam weer in. Goede herinneringen!Naast al het avontuur moest er ook gewoon gewerkt worden. De laatste paar weken was het nog behoorlijk aanpoten om alles voor mijn stage en mijn portfolio netjes en op tijd af te ronden. Door even een tandje bij te zetten en iets meer uurtjes door te brengen op mijn kamer is het me gelukt! En stiekem ben ik toch wel een beetje trots op al het eindresultaat. Mijn laatste stagedag is dan inmiddels ook een feit. Op deze dag heb ik ter afsluiting voor alle werknemers van het kantoor een presentatie gegeven over alle werkzaamheden die ik heb verricht. Het was weer even buiten mijn comfortzone treden, maar wel heel mooi om op deze manier mijn stage af te ronden. Het was fijn om te merken dat de dankbaarheid groot is voor het werk dat ik afgelopen maanden heb verricht. Het raakt me dan ook wel dat ik nu alweer afscheid moet nemen en dat het er eigenlijk alweer op zit…Mijn periode in Vietnam is een hele bijzondere en leerzame tijd geweest. Want wat heb ik veel geleerd! Freek (mijn stagebegeleider) heeft me hier in een warm bad ontvangen en eraan bijgedragen dat ik me hier in Ho Chi Minh City echt thuis ben gaan voelen. Ik heb veel nieuwe mensen ontmoet, waarvan er een aantal waardevolle vrienden zijn geworden. Maar ook heb ik mezelf beter leren kennen en dit avontuur heeft mijn leven toch echt wel een andere wending gegeven. Kortom het wat een periode om nooit te vergeten!! Maar dit Vietnam avontuur was ik nooit aangegaan zonder de steun van mijn familie en Hetty, die al die tijd voor mijn paarden heeft gezorgd. Dus mensen thuis en al de mensen die ik afgelopen periode heb ontmoet, dank jullie wel!!Nu moet ik dan toch echt afscheid gaan nemen van iedereen. Om eerlijk te zijn heb ik niet veel zin om naar huis te gaan. Het leven hier en de cultuur in dit prachtige land was elke dag weer om van te genieten. Ondanks dat ik al afscheid moet nemen zit mijn avontuur er in Vietnam nog niet helemaal op. Aankomende weken ga ik met mijn backpack op mijn rug richting het noorden van Vietnam reizen. Uiteindelijk vlieg ik dan toch echt op 20 augustus terug naar Nederland…

Alweer een hele tijd geleden dat ik wat van me heb laten horen. Dus tijd dat jullie weer even bij gepraat worden over al het leuks wat ik in de tussentijd weer heb beleeft.Vanaf 20 april is Erma (mijn tante) gezellig een paar dagen op bezoek geweest. Samen hebben we een heleboel leuke dingen beleefd. Zo zijn we het eerste weekend van haar verblijf door HCMC gaan touren, waarbij ook ik HCMC weer een beetje beter heb leren kennen. Vanwege de feestdagen in Vietnam had ik een aantal dagen vrij van stage en zijn Erma en ik op 25 april naar Da Lat gevlogen. Da Lat is prachtig! In vergelijking met HCMC is Da Lat rustig, er is frisse lucht, mooie natuur en de temperatuur was ongeveer 10℃ kouder. Ik heb er dan ook wel even van genoten om met 24℃ een lekkere warme trui aan te hebben. Maar goed, ook in Da Lat hebben Erma en ik een hoop plezier beleefd. Zo zijn we gaan canyoningen, wat een avontuur was dat!! Van rotsen abseilen, van grote hoogtes in het water springen en van watervallen afglijden. En dan wordt het avontuur alleen maar groter als je met een liedje van de Lion King in je hoofd door de ‘jungle’ aan het klimmen en klauteren bent. Daarnaast hebben we op de derde dag van ons verblijf de Easy Rider tour gedaan, waarbij we door Jean en My op de motorbike in en om Da Lat werden getourd. Ook dit was weer een heel avontuur op zich, waarbij we ook nu weer een heleboel hebben gezien…Aan alles komt een eind, ook aan het bezoek van Erma. Na een leuke en gezellige week is Erma op 29 april weer naar Nederland gevlogen, waarna ik weer begon aan mijn solo leventje. Mijn solo leventje is tegenwoordig iets meer gevuld, aangezien ik sinds een paar weken toch maar even iets meer tijd aan mijn schoolverslagen besteed… Ondanks dat heb ik het hier nog steeds hartstikke naar mijn zin!! Waarbij ik een hoop lol beleef!! Maar lol hebben doe ik niet helemaal alleen, dat doe ik gezellig met vrienden en dan in het bijzonder met de Dutch Ladies ;).Het hier zijn in Vietnam heeft mij al een hoop inzichten gebracht, inhoudelijk over mijn bouwtechnische kennis, maar ook over mijzelf en mijn toekomstplannen. Het is bijzonder om even in een ander land te leven in een andere cultuur en ander klimaat. Zo hebben we nu te maken met het regenseizoen. Wanneer er weer donkere wolken op me af komen, zie ik letterlijk de bui alweer hangen… Het zijn dan ook vaak buien waarbij het met bakken uit de hemel komt, een hoop gedonder in de lucht en de straten blank staan. Is weer eens wat anders dan een Hollands buitje.Zoals de titel van deze derde blog al zegt blijf ik nog even wat langer weg dan gepland weg van huis. Na het afronden van mijn stage op 20 juli pak ik mijn biezen en ga ik nog vier weken rondreizen door Vietnam. Ik heb nog geen specifiek plan, maar de wereld ligt aan mijn voeten en ik ga en sta waar ik wil.Dat was hem weer voor nu, bedankt voor het lezen weer en ik hou jullie op de hoogte! Voor het zien van nog meer foto’s kijk dan even op http://guusjelemmers.jouwweb.nl/vietnam-fotoalbum.

De tijd gaat snel, veel te snel!! De eerste anderhalve maand in Vietnam zit er al weer op. Het was een anderhalve maand met veel verschillende ervaringen, leermomenten en vooral een hoop plezier. In deze tweede blog zal ik je even een update geven wat ik allemaal sinds mijn laatste blog heb beleeft. Alweer een anderhalve maand in Vietnam betekend ook dat ik al anderhalve maand werkzaam ben binnen mijn stagebedrijf Korn Architects. Ik heb het hier ontzettend naar mijn zin en krijg veel mee van de verschillende werkzaamheden binnen het bedrijf. Zo woon ik onder andere bijna wekelijks meetings bij en mag ik af en toe mee naar de bouwplaats. Op de bouwplaats kijk ik iedere keer weer mijn ogen uit. Hier in Vietnam gaat het er toch wel even anders aan toe dan in Nederland. Wat mij daarbij vooral opviel is dat er hier veel meer vrouwen op de bouw rondlopen. Op de vraag waarom, kreeg ik het antwoord: ‘Vrouwen werken harder.’ waar ik me alles bij kan voorstellen ;). Naast alle werkzaamheden is het ook gewoon heel gezellig met de mensen op kantoor. Iedereen is heel lief en hartelijk naar mij, waardoor ik elke dag opnieuw met plezier naar mijn stage ga.Om van mijn kamer naar kantoor te komen ga ik nog elke dag achterop bij iemand op de motorbike. Hoewel ik in mijn eerste blog schreef dat ik heel erg kan genieten van de ritjes achterop de motorbike, merk ik dat ik me nu ook wel af en toe eraan kan irriteren… Vaak lang moeten wachten voordat ik een chauffeur krijg, chauffeurs die lomp rijden en chauffeurs die de weg niet weten… Al moet ik zeggen dat het ook wel weer wat heeft als de chauffeur de weg niet weet, dan zie ik ook weer eens een ander deel van de stad. Maar misschien wordt het gewoon tijd om het heft in eigen handen te nemen en toch maar zelf een motorbike te huren.Naast mijn stage heb ik nu ook voor eerst een beetje gereisd. Omdat ik maar voor één maand een geldig visum had, moest ik het laatste weekend van maart voor mijn visarun het land uit. Op vrijdag 30 maart ben ik daarom vetrokken voor naar Bangkok, Thailand. Omdat ik maar kort in Bangkok was en zo veel mogelijk van de stad wilde zien, heb ik op zaterdag de Co van Kessel fietstour gereden. Tijdens deze tour heb ik samen met een groep en twee gidsen drie uur door de stad gefietst en een beetje de highlights gezien. Zondag heb ik mijn tocht om zoveel mogelijk van de stad te zien vervolgd en heb ik door de stad gedwaald tot ik terug moest naar de airport, weer terug naar ‘huis’. Ondanks dat ik het dit weekend naar mijn zin heb gehad, vond ik het ook wel weer even gek om alleen te zijn in weer een hele onbekende wereld met weer een andere cultuur. Toen ik zondagavond om 23.30 weer in Vietnam achterop de motorbike zat en naar ‘huis’ reed, voelde het toch wel weer wat meer vertrouwd en was ik blij om weer hier in Ho Chi Minh City te zijn.   Naast alle belevenissen gaat het ook gewoon goed met mij! In het begin waren er een hoop uitdagingen en was ik alleen in deze grote stad. Inmiddels ben ik niet meer alleen en heb ik hele leuke vrienden om me heen. Daarbij heb ik ook de meeste uitdagingen overwonnen en zijn ze dagelijkse routine geworden. Daarnaast had ik verwacht dat ik last van heimwee zou hebben, maar door al die communicatiemiddelen van nu en al die lieve berichtjes die jullie voor mij achterlaten op deze site valt dat reuze mee.Bedankt voor het lezen weer en hou jullie op de hoogte!

de kop is eraf! ik ben nu alweer een week in Ho Chi Minh City (HCMC), waarin ik al een heleboel heb meegemaakt. In deze eerste blog zal ik proberen mijn avonturen aan jullie te vertellen, waarbij ik nu al weet dat al deze woorden en in mijn volgende blogs nog lang niet genoeg zijn om te omschrijven wat ik hier allemaal mee maak…  Om te beginnen bij het begin. Vorige week vrijdag (2 maart) ben ik na een lange reis van 14 uur geland op plaats van bestemming en heb ik mijn eerste stap gezet in HCMC. Veel tijd om even lekker uit te rusten in het hotel was er niet, want meteen deze eerste avond stond er een Hollandse avond op de planning. Dit was een feestje met alleen maar Nederlandse mensen, een mooie gelegenheid om mijn eerste contacten te leggen in deze grote stad. Op dit feest heb ik iemand leren kennen die mij de afgelopen week met een aantal dingen heeft geholpen en mij een beetje wegwijs heeft gemaakt in een deel van de stad. Altijd fijn om af en toe een beetje hulp te krijgen ;).Naast een heel leuk feestje ben ik de eerste paar dagen druk geweest met het zoeken naar een kamer. Hiervoor heb ik meerdere kamers bekeken, waarbij ik uiteindelijk na een aantal keer kamerhoppen deze week terecht ben gekomen in hele leuke kamer in district 2 van de stad. Bij de bezichtiging van deze kamer voelde de omgeving als thuiskomen, de rust die hier heerst en de ruimte die hier is, gewoon heerlijk! Daarnaast is dit ook een omgeving waar meerdere expats wonen, zo deel ik ook het appartement waarin mijn kamer zit met drie andere internationale mensen.Na een bewogen weekend stond er maandag (5 maart) mijn eerst stagedag op de planning. In het begin was het natuurlijk allemaal even wennen, alleen kwam er nu een stukje cultuurverschil bij kijken…  Maar ook dat went. Het is een warm bad waarin ik terecht ben gekomen, waarbij ik goed wordt opgenomen in de collegealen groep. Zo was het afgelopen donderdag (8 maart) internationale vrouwendag, in Vietnam blijkbaar een happening. We zijn gezellig met alle vrouwen van kantoor uit eten geweest voor de lunch, waarbij ik een beetje verbaast was hoeveel sommige mensen kunnen eten… Daarnaast mocht ik gisteravond (11 maart) aanwezig zijn bij het bruidsfeest van twee collega’s die met elkaar gingen trouwen. Heel bijzonder om dat een keer mee te maken! Naast dat ik met hele leuke mensen mag werken, heb ik ook hele leuke opdrachten gekregen waar ik me mee bezig mag houden.  Kortom ik zit lekker op mijn plekje daar!Afgelopen week was voor mij af en toe best wel even pittig, vooral omdat ik ver buiten mijn comfort zone in een hele nieuwe wereld stap waarin ik op mezelf aangewezen ben. Daarbij moest mijn lichaam ook behoorlijk acclimatiseren waarbij ik ook nog last had van een jetlag. Maar ja, ook dat went. Ik slaap nu met een redelijk normaal ritme en kan weer netjes zoals mama me dat geleerd heeft me bordje leeg eten. Ook begint het allemaal te wennen, de drukte, de warmte, de cultuur, nieuwe mensen, het wordt allemaal normaal en kan ik geniet van de kleinen dingen. Zo geniet ik met volle teugen wanneer ik achterop de motorbike zit om van A naar B te komen… Ondanks dat het best een pittig weekje was ben ik ontzettend blij dat ik deze kans gepakt heb en heel dankbaar dat ik deze kans gekregen heb!